ساکسیفون

ساکسیفون جز خانواده ی کلارینت ها میباشد و جنس آن از فلز است.  این ساز دارای یک زبانه میباشد که یک ضلع آن در حقیقت خود دهنه ی ساز می باشد و زبانه اصلی آن بر روی سر ساز قرار میگیرد

ساکسیفون جزو سازهای ارکستر سمفونیک نمیباشد.

برخی از ساکسیفون های رایج عبارتند از: ساکسیفون های سی بمل ، در سه نوع سوپرانو، تنور و باس و ساکسیفون می بمل (ساکسیفون باریتون).  این ساز جزو همگی سازهای انتقالی میباشد.

ساکسیفون در سال 1840 تا 1845 توسط استاد بلژیکی، ساکس در پاریس اختراع شد. تنه ی آن مخروطی شکل است و دهانه ی شیپور مانند آن به سمت بالا خم میشود ، زبانه منقار مانندش در قسمت سر ساز نصب شده است و جنس تنه ی آن فلزی و قطر لوله در قسمت دهانی حدود دو سانتی متر و در انتهای آن متجاوز از ده سانتی متر است .

هفت نوع متفاوت از این ساز وجود دارد . سوپرانو، سوپرانینو، آلتو، تنور، باریتون، باس و کنترباس. از این میان آلتو و تنور بیشتر استفاده میشود .

صدای ساکسیفون قوی ، تو دماغی اما بسیار دلنشین و روشن است .