ساز های الکترونیک

ساز الکترونیک سازی است که صدا را به روش های الکترونیک ایجاد یا تقویت می کند.

 اختراع اولین نمونه های این ساز ها به 1904 باز می گردد، اما از دهه ی 1950 به بعد تاثیری چشمگیربر موسیقی داشته اند امروزه تکنولوژی الکترونیک و تکنولوژی کامپیوتر به سرعت پیشرفت کرده،پیوسته متحول شده و به گونه ای فزاینده در هم آمیخته شده اند. سازهایی تقویت شده مانند پیانو،ارگ و گیتار الکتریک ونیز سینتی  سایزر، کامپیوترویا (ترکیب) تمام آن ها از جمله سازهای الکترونیکی هستند که برای اجرا و ساخت موسیقی به کار می روند.

استودیوی صوتی ابزار اصلی آهنگسازان موسیقی الکترونیک در دهه ی 1950 بود.(دربخش 7،به بررسی اثری از ادگاروارز به نام پوئم الکترونیک خواهیم پرداخت که بر نواراستودیویی خلق شده است.)مواد خام یک استودیویه صوتی از صداهایی ضبط شده-با یا بدون زیر و بم معین-که ممکن است منشا الکترونیک داشته یا از منابعی( واقعی)مانند صدای فلوت و آوای پرندگان فراهم آمده باشند تشکیل می شود.آهنگساز این صدا ها را به شیوه هایی گوناگون می پروراند؛شیوه هایی همچون تند و کند کردن،تغییر زیر و بم یا کشش زمانی، پژواک دادن عبور از فیلتر های صوتی به منظور تغییر رنگ آن ها، میکس (آمیختن) و ویرایش نوار استودیویی(برش و چسباندن تکه های مختلف نوار)برای پخش آن ها به ترتیبی دلخواه.ریتم به طور کامل در مهار آهنگساز است، زیرا مدت تداوم یک صدا به طول قسمتی از نوار که صدا بر آن ضبط شده بستگی دارد. با این همه، ویرایش و ضبط نوار استودیویی روندی دشوار، غیر دقیق و وقت گیر بود.وبه همین سبب بسیاری از اهنگسازان دهه ی 1960 به سینتی سایزر که در حدود 1955 اختراع شد،رو اوردند.

سینتی سایزر دستگاهی با اجزای الکترونیک است که می تواند صدا را ایجاد ،تبدیل و مهار کند.سینتی سایزر قادربه پدید آوردن گستره ای بسیار متنوع از صداها را برای آهنگساز ممکن می کند.سینتی سایزرها را اغلب می توان با شستی هایی (نواخت)که این نیز امتیازی دیگر نسبت به مکانیسم های استدیوی صوتی است.

سینتی سایزرها از نظر ابعاد و توانایی با یکدیگرمتفاوتند. برای نمونه، میلتن ببیت در خلق کمپوزیسیون برای سینتی سایزر(که در بخش 7 به آن می پردازیم) سینتی سایزری عظیم (وبی نظیر)را به کار گرفت که در ساخت آن از لامپ خلا استفاده شد است و سراسر یک دیوار از مرکز موسیقی الکترونیک کلمبیا-پرینستن در نیویورک را اشغال می کند. در دهه های1960و1970 سینتی سایزر های کوچک تر و ارزان تر ترانزیستوری ساخته شدند که موگ و باچلا نمونه های ان هستند؛چنین سینتی سایزر هایی در استودیو های موسیقی الکترونیک،دانشگاه ها بنگاه های تبلیغاتی نصب شد،در کنسرت های زنده ی راک و موسیقی الکترونیک نواخته شد و برای خلق موسیقی فیلم های سینمایی و تلوزیونی به کار آمد. امروزه سینتی سایزر هایی بسیار پیشرفته که از توانایی های کامپیوتر نیز بهره می گیرند ساخته شده است و چندین تکنولوژی گوناگون در آن ها به کار گرفته می شود.

سنتز آنالوگ –قدیمی ترین تکنولوژی به کاررفته در سینتی سایزرها که تا حدود 1980 بر موسیقی الکترونیک سیطره داشت – آمیزه ای از صداهای پیچیده را که به کمک فیلتر های صوتی پرداخت شده است به کار می گیرد. این تکنولوژی نیز،مانند هر تکنولوژی آنالوگ،

مبتنی بر ارائه داده ها به صورت مقادیر سنجش پذیر فیزیکی _در این مورد،مشخصه های فیزیکی امواج صوتی_ است.

سنتز دیجیتال مدولاسیون فرکانس(اف ام) توسط جان چاونینگ ابداع شد و امتیاز آن را کمپانی یاماها خریداری کرد و از ان پس در سازهای الکترونیک یاماها به کار رفته است.